International love in New York City

> Ondertussen weten velen van jullie dat ik al weer terug ben in Nederland, ik heb lang mijn mond gehouden en het dus ook niet in mijn verslagen verteld omdat ik een aantal mensen wilde verassen met mijn thuiskomst. ik loop iets achter met mijn verslagen dus hier is nog het verslag van in Amerika <



Niet alleen in Nederland maar ook hier in amerika moet ik eraan geloven, belasting betalen. Helaas is al wel gebleken dat het in Nederland een stuk makkelijk is dan hier want ik snap er geen bal van! Gelukkig kwamen maandag avond Renee’s ouders langs dus kon ik gelijk even vragen of hun wisten hoe het zat. Na wat gegoogled te hebben met Renee’s vader wisten we in ieder geval het bedrag wat ik zou moeten betalen en welk formulier ik nodig had, nu alleen nog wachten op het formulier en uitvogelen hoe ik het in moet vullen.

Dinsdag heb ik dan eindelijk mijn eerste doos met spullen richting Nederland gestuurd, aangezien ik wanneer ik naar huis ga dit nooit meer mee ga krijgen dacht ik dat ik maar beter al kon beginnen eenmaal bij het postkantoor aangekomen bleek daar toch nog een aardig prijskaartje aan te hangen pfff we moeten er maar wat voor over hebben.

Woensdag kreeg ik eindelijk mijn schoenen die ik besteld had binnen, helaas bleek een paar toch niet helemaal te zijn zoals ik dacht dat ze waren dus die heb ik later die dag maar eventjes terug gebracht. Maar voordat ik weg ging kreeg ik eerst nog een interessant berichtje van Michaela of ik al wist dat mijn host familie een nieuwe au pair had. Michaela had een mailtje gehad van onze local coördinator met de maandelijkse nieuwsbrief waarin vaak de datums staan voor onze clustermeetingen en nieuwe au pairs die komen. Hierin stond dus ook dat ik naar huis ging en dat Martine mij zou vervangen, omdat ik de mail niet had gehad en ook mijn hostparents niets tegen mij hadden gezegd was ik best wel verbaasd. De week ervoor zeiden ze nog dat de organisatie tegen hun hadden gezegd dat ze niemand hadden voor hun. Ik was in eerste instantie best boos dat ik het van iemand anders moest horen het is niet zo dat het mij niks aan gaat want ik moet toch de kamer uit en ik wil toch ook wel weten of ik moet werken ja of nee. Toen ik weg wilde gaan naar de winkel was Renee met haar moeder en de kinderen beneden dus zei ‘goh, ik hoorde dat jullie een nieuwe au pair hadden, dat is fijn!’ Renee mompelde maar wat en reageerde er eigenlijk niet echt op. Dus vertelde ik dat mijn vriendin Michaela het mij vertelde waarop ze zei dat ze het nog maar net besloten hadden en nu het vervoer aan het regelen waren. Dus zij nogmaals dat het erg fijn was dat ze toch voor mijn vertrek nog iemand gevonden hadden waarop ze best pist reageerde dat het niet was wat ze wilde maar dat ze geen andere keuze hadden omdat ik ze zo kort de tijd had gegeven. Ik ben daarna weggegaan omdat ik naar de winkels moest om de schoenen terug te brengen daarna nog eventjes langs Ulya want moest toch wel eventjes mijn verhaaltje kwijt. Eerst was ik best wel boos dat ze me het niet verteld hadden maar na het gesprek was ik eigenlijk best blij en vond het grappig dat ze nog steeds vinden en denken dat ik ze te weinig tijd heb gegeven. Om het volgens de officiële regels te houden had ik ze maar 2 weken de tijd hoeven geven, maar omdat ik ze voldoende tijd wilde geven heb ik ze 1,5 maand de tijd gegeven en dan nog klagen. Het enige vervelende is wel dat ze me verder niks zeggen dus ik heb totaal geen idee wanneer de nieuwe au pair komt of ik nog moet werken volgende week ik weet helemaal niets. Gelukkig heb ik de nieuwe au pair op facebook gevonden, ze komt ook uit Nederland en ben zo een aantal dingetjes te weten gekomen.

Donderdag moest ik weer naar de kapper omdat de kleuring de vorige keer een plekje gemist had en we er nog een aantal highlights bij doen zetten. Ik heb nog nooit zo’n lief persoon ontmoet. Ze baalt er wel heel erg van dat ik naar huis ga want ze had me graag als oppas gewild voor haar kindjes en ze had me zelfs voor vast willen aannemen, helaas gaat dat met een visa niet zo heel gemakkelijk dus ga ik toch lekker naar huis. Eenmaal terug van de kapper had ik natuurlijk nog niet gegeten dus heb lekker de roti gegeten die ik nog over had heerlijk! Tijdens het eten begon Renee ineens te praten en vroeg hoe ik naar het vliegtuig ging en wat mijn plannen waren voor het weekend. Dus vertelde dat ik met de trein naar new york ging en daar de super shuttle zou pakken naar het vliegveld, het enige wat ik nog niet wist is hoe ik hier naar de trein zou komen. Ze vertelde dat de nieuwe au pair vrijdag zou komen en dat ik dan vrijdag uit de kamer moest zijn en dat waarschijnlijk Pete maandag vrij zou nemen van zijn werk om de nieuwe au pair wat meer tijd te geven om te wennen en dat hij me dan wel zou kunnen brengen al met al prima dus.

Omdat ik best wel achterloop met mijn scarpbook moest ik vrijdag echt even naar target om wat foto’s af te drukken dus ben lekker heel de vrijdagavond creatief aan het knutselen geweest en heb mijn boek al moeten uitbreiden naar twee boeken.. my god hoe ga ik dit naar huis krijgen.

Zaterdag zou ik om 10 uur worden opgehaald omdat we om iets over half 11 de trein moesten hebben naar New York City. Zoals altijd waren Ulya en Kay weer te laat en reed Kay weer op haar zondagse tempo waardoor wij op tijd waren maar Ulya en Kay op het nippertje maar de trein hebben gehaald, maar niet bij ons zaten. Eenmaal in NYC aangekomen was het eerst tijd om wat te eten en vervolgens naar het national historic museum. Toen we daar waren kwamen de meiden erachter dat de entree voor het museum 20 dollar was en daar waren ze niet blij mee en waren ook niet van plan om dat te gaan betalen ze dachten namelijk dat het net als in washington DC gratis was.

Gelukkig was het weer super en zijn we op ons gemak door central parc gelopen om vervolgens weer de metro te pakken richting het 9/11 memorial. Omdat het memorial nog steeds niet helemaal open is en omdat je door een enorme beveiliging die net zo streng is als op het vliegtuig moet kan je er alleen maar naar toe als je een kaartje via internet heb besteld die gratis is. Ik had voor alle meiden een kaartje besteld maar omdat er twee hadden afgezegd had ik er twee over. Bij het naar binnen lopen zag ik een stel smeken of ze naar binnen mochten ondanks dat ze geen kaartjes hadden. Ze waren dus ook super blij en dankbaar toen ik de twee kaartjes die ik over had aan hun gaf, mijn goede daad van de dag heb ik ook weer verricht. Het memorial was erg mooi maar had toch op de een of andere manier een andere sfeer verwacht het was nu echt meer een toeristentrek pleister dan echt het gevoel van een memorial. Na een paar foto’s en het verhaal gehoord te hebben over the survivor tree. Deze boom heeft de tragische gebeurtenissen van 9/11 overleefd maar was in hele slechte staat, ze hebben 10 jaar lang de boom verzorgd in Brooklyn en is nu teruggeplaatst en weer een stuk gegroeid. Deze boom staat echt als een symbool van kracht voor de Amerikanen.

Na de memorial hebben we de metro gepakt naar het appartement waar we dit weekend zouden blijven. We hadden het voor een goedkope prijs kunnen boeken en omdat we met super veel meiden waren daalde de prijs tot maar 15 dollar voor een nachtje. Het appartement was echt super groot en mooi! perfect dus. De Franse meiden zouden die avond bij een Frans restaurant gaan eten en omdat wij niet mee gingen konden wij op ons gemak omkleden en klaar maken voor weer een geweldige avond in the city.

Helaas begon de avond wat anders dan verwacht. Een van de meiden was al zo stomdronken voordat we naar de club gingen dat een paar van ons van mening waren dat ze beter in het appartement kon blijven maar omdat 2 andere meiden zo doordrongen is ze uiteindelijk toch mee gegaan en dat hebben we geweten ook we zaten nog geen 5 minuten in de taxi en we moesten al stoppen omdat madam moest overgeven om het over het feit dat ze de deur aan de straatkant zomaar opengooide nog maar te zwijgen. Ik was dus al ontzettend chagrijnig en vreesde voor mijn avond. Gelukkig was het toen we in de club waren allemaal weer goed en heb ik een geweldige tijd gehad. Zoals altijd werden we weer van een tafel en drankjes als VIP’s voorzien en hadden we een geweldig uitzicht over de stad aangezien de club op het dak van een hotel was.

Tegen 4 uur was ik met een paar andere meiden als eerste weer in het appartement wat dus inhield dat ik een bed had! Ben dus ook als een blok in slaap gevallen en heb zelfs de andere meiden niet meer horen thuiskomen. De volgende ochtend waren veel meiden erg moe en hadden toch wel last van een hang over en die hadden dus geen zin om mee te gaan naar het museum, we wilde daar eigenlijk de dag van te voren al naartoe maar omdat sommige het te duur vonden besloten we niet te gaan, achteraf hoorde we dat het gesuggereerde prijzen zijn maar je gewoon mag betalen wat je zelf wilt. Wonder boven wonder kreeg ik een telefoontje van Ulya dat ze de avond toch in de City was gebleven en dat ze met mij mee wilde naar het museum. Dus een uurtje later hebben we eerst even ontbeten bij Mac donalds om vervolgens naar het museum te gaan. Na wat rond te hebben gelopen hadden we het eigenlijk al wel weer gezien en zijn langzaam aan terug richting het treinstation gegaan waar ik eerst nog even in een paar winkeltjes moest om souvenirtjes te kopen want of ik nog een keer in New York City kom voor ik naar huis ga….geen idee.

Volgende week is mijn laatste week hier! Toch wel een raar gevoel hoor! Ik wilde heel graag naar huis maar ga Amerika ook wel missen heb er toch 6 maanden gewoond. Nu kijk ik heel erg uit naar volgende week dinsdag en dan is het weer terug naar het normale leventje in het o zo gewone Oud Gastel..