New York City, The City that never sleeps

Toen we om half 9 de trein in wilden stappen was het al erg druk dus we hadden snel het plekje in gepikt waar 2 bankjes over elkaar staan we hadden ook ons koffertje bij dus hoopte zo toch lekker alleen te kunnen zitten. En dat lukte voor lang tot het echt heel erg druk weg en er een stinkend vrouwtje tegenover ons kwam zitten maar veel plek gaven we haar niet hoor ze mocht zitten maar wel naast het koffertje hahaa. Eenmaal in NYC aangekomen zijn we eerst bij macy’s naar binnen gegaan. Dit is namelijk de grootste winkel van de wereld dus daar moesten we natuurlijk even naar binnen zijn geweest. Helaas zijn de prijzen niet zo aantrekkelijk dus zijn we maar snel weer naar buiten gegaan en hebben de metro naar het 9/11 memorial gepakt. Daar aangekomen bleek dat je alleen naar het monument mocht als je tickets had die al een paar weken geleden uitverkocht waren. Helaas konden we vanuit de winter gardens ook niet heel veel zien dus zijn we naar de ferry gelopen. Bij de ferry bleek dat we naar een andere moesten want deze ging niet naar het Statue of Liberty dus dat was eventjes 30 minuten daar heen lopen. We zagen al een hele lange rij staan met mensen dus we vreesden al het ergste en ja hoor het was de rij om naar het Statue of Liberty en Ellis Island te gaan. We hebben onze kaartjes gekocht en vervolgens was het wachten geblazen. Toen we halverwege de rij stonden zagen we een bord dat er geen koffers mee mochten en dat je eerst door beveiliging moest dat was te vergelijken met de beveiliging hier op het vliegveld. Stonden we dan met ons kleine koffertje. Tot nu toe hadden ze er niets van gezegd dus we hoopte maar dat het geen probleem zou zijn. Toen ze ineens aan de zijkant bij ons het hek open deden mocht er ineens een hele groep van achteren meteen de boot op we hadden weer geluk zeg! dat scheelde ons weer even 3 kwartier wachten! Gelukkig was het koffertje geen probleem en mochten we de boot op. We zijn gelijk naar het bovenste dek gelopen want ja we moesten natuurlijk wel een paar mooie foto’s kunnen maken en genieten van het mooie uitzicht. Eenmaal bij het Statue of Liberty aangekomen hebben we even genoten van de skyline die vanaf daar prachtig was en mevr. Liberty natuurlijk. Helaas is de kroon voor een jaar gesloten dus konden we niet naar boven, maar het was erg leuk er even geweest te zijn. We hebben onze weg vervolgd naar ellis island wat eigenlijk alleen een museum was en omdat we niet zoveel zin hadden om hier lang te blijven en ik me niet heel lekker voelde zijn we weer in de rij gaan staan voor de boot terug naar Manhatten. We hebben daar een taxi gepakt, wat nog best moeilijk was. Hier hebben taxichauffeurs echt een eigen willetje. Als ze beide lichten hebben branden (off en on duty) stoppen ze om te vragen waar je naartoe wilt en als het niet in hun straatje past rijden ze door of ze vragen een belachelijk hoge prijs. Gelukkig kregen we toch een goede taxi te pakken die helaas niet wist waar het was maar met een belletje naar het hotel had hij wel een idee. Toen ik vanuit de taxi het hotel zag dacht ik meteen O my god! Waar zijn we belandt. De taxichauffeur telde ons gerust dat het voor een nachtje prima was en dat we ons niet druk hoefde te maken dus wij naar boven en de kamer betaald. Kregen de sleutel, liepen naar onze kamer, deden de deur open en stonden met onze mond open van verbazing. Het leek wel een gevangeniscel. Het eerste wat ik zag was natuurlijk weer een of ander vies beest die uiteindelijk de telefoon uit het jaar nul inkroop. We bleken 3 badkamers met 25 andere kamers te moeten delen en de kamer was zo klein dat je er net je kont in kon keren.
Mijn vriendin Gemma zou eerst naar ons hotel komen maar omdat Sharon time Square nog niet had gezien besloten we daar te meeten. We moesten eerst door Chinatown en Little Italy naar het metrostation lopen en hadden al gelijk spijt dat we hadden gezegd dat we op time Square wat zouden eten. Wat zijn de eettentjes in Little Itlay gezellig zeg! op Time Squire zijn we eerste even gaan shoppen toen we Joaquin tegen kwamen een au pair die wij op de boston trip hebben leren kennen. Omdat hij tot 12 uur op zijn vrienden moest wachten en het toen nog maar 6 uur was vroegen we of hij zin had om mee te gaan met ons. We hebben uiteindelijk toch in Little Italy lekker gegeten en daarna naar het hotel te gaan om ons om te kleden. Vervolgens weer in de taxi gestapt naar de club Greenhouse waar we weer een geweldige tijd hebben gehad en met de beste promoter tot nu toe! I love stappen in NYC! Heel de avond fun en drankjes voor niks,. Sharon kon het de dag erna nog niet snappen dat we niks hoefden te betalen en ook die jongen geen tip hoefde te geven ofzo..

De volgende dag wilden we de wekker om 9 uur laten afgaan maar mijn telefoon stond nog steeds een uur later dus mijn wekker ging om 8 uur al af. We besloten ons dan toch maar klaar te maken, douche zat er niet in dat was zo smerig dat je beter af was om niet te douche. Na een paar keer Gemma goed wakker te maken, die was uiteindelijk bij ons blijven slapen aan het einde van het bed, was zij ook klaar om te gaan. We zijn eerst naar de Brooklyn bridge gegaan en hebben weer van het mooie uitzicht genoten en vervolgens de metro gepakt naar Central Park. We wilden bij het museum die daar zit naar het dak toe waar een winter garden zit maar helaas was die voor het winter seizoen gesloten dus dat was erg jammer. Wat wel een geluk was is dat we in Central park nog steeds een bootje konden huren en dus even het water op konden. Het was prachtig weer ervoor en de prijs was echt goedkoop dus dat moesten we natuurlijk wel eventjes gedaan hebben vooral omdat die deze maand dicht gaat. Na ons romantische boottoertje hebben we de taxi gepakt naar Rockafeller center waar ze bezig waren met het opbouwen van de grote kerstboom we hebben daar even een rondje gelopen hebben een kijkje genomen in de st. Patricks kerk en gingen vervolgens op zoek naar Grand Central station. Gemma moest daar haar trein pakken en het gebouw is zo prachtig dat ik het ook even aan Sharon wilde laten zien. Toen we in de verte de ingang zagen werden moesten we eerst even wachten voor we door konden lopen omdat ze een film aan het opnemen waren. Was echt wel heel grappig om dat een keertje te zien! Al die figuraten die voorbij kwamen lopen en wij stonden tegen de muur aan te wachten tot we verder mochten lopen. Door alle commotie rond de film waren we ineens de ingang van het station kwijt en hebben dus een heel blok in een rondje gelopen toen we de ingang weer vonden, als of we nog niet genoeg gelopen hadden. Nadat Gemma haar trein pakte besloten wij wat te eten omdat we de hele dag zo druk hadden gehad waren we dat gewoon volledig vergeten. Dus die hamburgers van de Mac gingen er weer goed in. Onderweg naar het empire state building heeft Sharon natuurlijk een paar NYC souvenirs gehaald. Dat hoort er nou eenmaal bij. Eenmaal bij het empire state building wilde sharon heel graag naar boven toe en ik had daar eigenlijk niet zoveel zin in. Maar omdat Sharon hier maar een keertje was besloten we dat ze alleen naar boven zou gaan en ik beneden op haar zou wachten. Toen we de kaartjes wilden kopen zei die man dat er een wachttijd van een uur was. We hadden maar anderhalf uur tot de trein ging die ik wilde pakken het was een lange week geweest en ik moest de volgende dag weer anderhalf uur reiden dus wilde op tijd naar bed toe en even wat uitrusten. En Sharon wilde natuurlijk heel graag naar boven. Uiteindelijk zijn we naar boven gelopen om te kijken of die rij echt zo lang was. Ik kon die vent wel wat doen toen ik eenmaal boven was! Er stond helemaal geen rij! Hadden ik en Sharon bijna een klein ruzietje gehad omdat die vent zei dat we een uur moesten wachten. Uiteindelijk besloot ik dan toch maar mee te gaan naar boven en toen we eenmaal boven waren was ik best blij dat ik het had gedaan. De zon ging net onder dus je had een super mooie rood/roze lucht! Het was echt prachtig! en veel hoger dan ik had verwacht! Thanks Sharon voor het overhalen!

We haalde met gemak onze trein van kwart over 6 alleen toen we aankwamen op het station was het nog maar de vraag of we er ook inpaste. De hele vertrekhal stond vol met mensen voor onze trein! We hadden ons er maar snel tussen gepropt en een smal plaatsje kunnen bemachtigen. De drukte kwam door football supporters die gelukkig na 2 stops eruit gingen. En wij weer rustig op een wat bredere bank zijn gaan zitten. 2 stops van onze stop verwijdert werd er ineens omgeroepen dat de trein door een defect niet in Princeton Junction en Hamilton zou stoppen. Hamilton is de stop waar wij eruit zouden moeten dus ik meteen Renee gebeld dat de trein doorreed naar Trenton en of ze ons daar konden ophalen gelukkig was dat geen probleem. Ik had net de telefoon opgehangen toen er werd omgeroepen dat er een trein klaar zou staan die ons naar Hamilton en Princeton Junction zou brengen dus dat we gelijk over konden stappen. Ik twijfelde nog eventjes of ik zou bellen dat ze me toch op Hamilton konden ophalen maar besloot het toch maar niet te doen, je weet immers maar nooit of die trein er echt staat. Eenmaal uit te trein liepen we naar de auto toe toen we hoorde dat de trein naar Hamilton over een half uur zou komen, ik was zo blij dat ik had gebeld! We konden nu gelijk de auto in stappen en naar huis.

Mijn eerste vakantie in de USA zit er weer op en morgen gaat Sharon weer naar huis. Ik heb onwijs veel gezien en leuke dingen gedaan en dat was te voelen. Erg veel gelopen en vooral weinig geslapen. Want hier in New York City gaat het 24/7 door, its the city that never sleeps!

Sharon we hebben elkaar bijna 4 jaar niet gezien maar heb het echt super gehad met je bedankt voor de onwijs leuke tijd en dat er de volgende keer maar geen 4 jaar tussen zit!